^{#smrgKİTABEVİ} Mendile, Simite, Boyaya, Çöpe: Ankara Sokaklarında Çalışan Çocuklar - 2003

Sokaklarda çalışan çocuklar, son on yılda Türkiye'de kent hayatında gittikçe daha fazla görünür oldu. Güneydoğu'dan zorunlu kitlesel göçün bunda büyük etkisi var. Yerlerinden, varlıklarından koparılan, yeteneklerinin “işe yaramadığı” kentlerde tutunmaya çalışan yoksul ailelerin geçim yükünü çocuklar üstleniyor. Sokakta çalışmaya gidiyorlar. En ağır, en “pis” işlere giriyor, olmayan “iş”ler icat ediyorlar.

Betül Altuntaş, Ankara sokaklarında çalışan çocukların yaşam dünyasına eğiliyor. Onların, ailelerinden tamamen kopmuş olan “sokakta yaşayan çocuklar”dan farkına dikkat çekiyor. “Sokak çocukları” genellemesinin gözden kaçırdığı önemli ayrımlar, bunlar... Yazar, kağıt mendil, çiçek, yara bandı satan, simitçilik yapan, ayakkabı boyayan, çöp toplayan dört grubun dinamiklerini, iç ilişkilerini, aile bağlarını, koşullarını da ayrı ayrı ele alıyor. Böylece, bu küçük “sokak emekçilerine” yekpare bir kalabalık, bir “gûruh” olarak bakıldığında farkedilmeyen özellikleri, ayrımları saptıyor. Kitapta sokakta çalışan çocukların bütün dünyadaki durumuna, konuya ilişkin yaklaşım biçimlerine, Türkiye'deki yasal ve kurumsal düzenlemelere ilişkin değerlendirmeler de yer alıyor. (Arka kapaktan)