^#smrgSAHAF Mevlana'nın Rubaileri - 2002

Bağ, gül, sema, sevgili.. Bütün bunlar hep bahanedirler; maksud olan ancak odur. Sen Allah'ın sırlarının nüshasısın (ey insan)! Sen sultani güzelliğin aynasısın! Alemde ne varsa senden hariç değildir; ne istersen kendinden iste; aradığın da bizzat sensin! Dün gece bana tatlı sözlü, şeker dudaklı, fitne kopartıcı bir güzel geldi. Güneş gibi olan yüzile beni uyandırdı: "Madem ki güneşi gördün, haydi kalksana!" dedi. Hakikatte senin ruhunla benim ruhum birdir. Sen bende ve ben sende peyda olur ve saklanırız. İşte benimle senin münasebetimizin derin manası: İkimizin arasında ben ile sen yokuz. Biz hem ayna ve hem de ona bakan yüzüz. Biz ebedi piyalenini sarhoşlarıyız. Biz hem merhem, hem şifayız; hem ab-ı hayat, hem de onun sakisiyiz. Ben aşka aşıkım; o da bana aşık.

Cisim ruha, ruh da bana aşık. Bazen ben kollarımı onun gerdanına doluyorum: Bazen de güzellerin yaptığı gibi o beni boynumdan çekiyor. (Arka Kapaktan)