^#smrgSAHAF Müşahedat -

Hasan Aycın, gülmenin özüne inmek için değil, gülmeye dokunarak asıl olgu ve olayları dışlaştırmak için çizgiyi, çizgi sanatını seçmiştir; kendini, “insan-şey-olay”ı, hayat anlayışını, dünya görüşünü ifade etme zorunluluğuyla, “Ya ben öleyim mi söylemeyecince”, ya da “Sevdiğimi söylemezsem sevme derdi beni boğar” Yusun Emre'yi izlemek zorunda kalmıştır.

Bu kitap, “Çizer Hasan Aycın'ın” değil, “Hasan Aycın olan çizer”in söz konusu zorunlulukları açtığı, açıkladığı “su gibi” metinlerden oluşmaktadır. (Arka kapaktan)