^#smrgSAHAF Resm-i Geçit - 1998

(...) Gösteri alanlarinin en eskilerinden olan 'geçit - parade' varolma isteklerinin en direkt haliyle, korkuyla - gücü bir arada tutarak iletildigi bir "yol"dur. "Üçüncü cins" denilen, birinin öteki olmak istedigi coskularin barindigi "yürüyüs kolu", hayatin içine - ötelerine ulasan simgelerle ilerler...Jean-Jacques Rousseau'nun "Toplumsal Sözlesme"de (Du Contrat Social, 1762) belirttigi gibi; "Herkes çogunluk tarafindan belirlenen toplumsal kurallara uymak zorundadir..."! "Geçit", azinligin bu çogunluga katilma arzusunun göstergesidir. Ya da 'varolan'in en açik gösterisidir. Iletimindeki pathos (duygu, tutku, deneyim, vak'a) ise 'fotograf'tir. Tüm durusu ile 'poz' olan bu ilerleyis "Resm-i Geçit"tir (geçit resmi)! Geçerek, aralayan, ortalayan bu gösteri(m)ler kontrol altindaki güçlerin 'gövde' gösterisidir ve bir 'ritüel' olmasina izin verilmez, ayrimcildir, belirlenmis, hedeflenmistir.

Cinsler arasi tamamlayiciligin, iktidar dayatmalarinin, sona eren erkil dönemlerin, "Mutasyon mu, devrim mi?" sorularinin, esitlikçi bakislarin görülmedigi, sembollerin postasidir geçit. Tüm sinifsal mücadelelerdeki gibi "özgürlükçü" bir postadir bu geçit...