^#smrgSAHAF Sevmek Karanfil ve Kiraz -

Bütün yataklarını yitirmiş ilk geceden
Üstüne kös dövülmüş bir şehirden geçmek zor
Ayazdan kıran girmiş bin dallı basmalara
Benim dilim varmıyor "şehir düştü" demeye
Kumaştan çalan terzi çalıları eğiyor
Eğninde eski bir yaz düşmüş kör bir makastan
Bir kere tutuştu mu bu şiirden geçmek zor
Eğilip de geçiyor biçtiği her kumaştan
Benim dilim varmıyor "şiir düştü!" demeye
Terzi kumaştan çalmış ellerini seviyor
Ağzını bıçak açmaz bir elleri var onun
Issız ve yazısız bu nehirden geçmek zor
Bir ırmağı düşlerdi gök hiç hesapta yokken
Benim dilim varmıyor "nehir düştü!" demeye
Çalınmış kumaşlardan terzi bir dağ dikiyor
Birikmiş urbaların o vakitsiz uykusu
Dağılınca git gide, düşü birden geçmek zor
İpliğini sürüyen bir iğnenin gözüyle
Benim dilim varmıyor "bu bir düştü!" demeye
Kumaştan çalan terzi o her şeyi biliyor.