^{#smrgKİTABEVİ} Şiiri ve Sanat Anlayışı Üzerine Rıza Tevfik'ten Ali İlmi Fani'ye Bir Mektup - 1996

Hep bu ruh kelimesini yani en şümülü ve en müphem manasıyla benliğimi ifade eden kelimeyi kullanmışım. Akıl, zihin, hafıza, vicdan, gönül, duygu, hissiyat, hep ruh mefhumunda dahil, münderic ve mazmun tabirat-ı marufe ve raciyeden olduğu halde lalettayin ve gelişigüzel birini diğerinin yerinde kullanmamışımdır.

Misal 'Gözlerin' de:

Rühumda gizli bir emel mi arar
Gözlerime bakıp dalan gözlerin:
Aklıma gelmedik bilmece sorar,
Beni hulyalraka salan gözlerin!

Gizli emeller benliğimizin kim bilir ne mübhem, ne karanlık derinliklerinde doğar? Benliğimizin bütün bu karanlık enginliği ve tekmil mübhematı ile beraber hepsini şamil olan şahsiyeti ruhtur. Burada bu tabir pek yerinde kullanılmıştır.