^{#smrgKİTABEVİ} Siper Mektupları - 2001

Kitap, bir coğrafyanın ve bir tümenin hikâyesini anlatıyor. 1914 yılının Ağustos ayında Denizli'de kurulan, Çanakkale Seddülbahir'de, Anafartalar'da, Kafkas cephesinde, Suriye-Filistin cephelerinde çarpışan ve savaş bittiğinde ilk askerlerinden pek azı ayakta kalabilen 11. Tümen'in hikâyesini… Birinci Dünya Savaşı'ndaki Türk cepheleri üzerine yazılanların büyük bölümü savaş tarihi niteliğindedir. Cephedeki günlük yaşam ve rütbesiz askerlerin savaşa bakışı üzerine kaynaklar çok azdır. Siper Mektupları, Çanakkale Savaşı'nı ve Birinci Dünya Savaşı'nı, her iki tarafta savaşan askerlerin mektupları aracılığıyla, onların gözünden vermeyi deniyor. Kitap, bir savaş ya da tarih romanı değil. Düşmanlık duyguları taşıyan, ucuz kahramanlık taslayan anılara da yer vermiyor. Yazar öncelikle, savaştan yıllar sonra olaylara barışçı bir gözle bakmayı amaçlıyor. Savaşın geçtiği mekânları; bağlı olunan kültüre ve yöreye özlemi; her şeyden önce de, henüz 20'li yaşlarının başında olan bu gençlerin anne sevgisini, asker mektuplarıyla aktarıyor. Birçoğu savaştan geri dönemeyen bu gencecik insanların duyguları, bir Anzak askerin mektubundaki şu satırlarda dile geliyor: “Anneciğim, sabahleyin uyandığımda siperimin önünde bir gelincik çiçek açmıştı…“