1. Bölümde ifade edilen disiplinler arası yaklaşıma uygun olarak laboratuvardan ve diğer araştırmalardan yola çıkılarak yapılan genellemeler, sosyoloji, antropoloji ve tarih alanlarında ilgili materyalle karşılaştırılmıştır. I. Bölümde ve kitap boyunca ele alınan "düzey" kavramı, disiplinler arası bütünleştirici bir yaklaşım için temel oluşturmaktadır. Farklı inceleme düzeylerinde kullanılan analiz birimlerinin sınırları çizildiğinde, bulguların ve sonuçların geçerliğini kontrol etmek için disiplinler arası karşılaştırmadan yararlanabiliriz. Bireyin ego oluşumunun ve belli sosyal ortamlarda ego katılımlarının analizinden, bireyi ve grubu işlevsel olarak ilişkili bir şekilde görme yolunda bütünleştirici bir gelişme kaydedilmiştir. Grup ilişkilerinin özellikleri çerçevesinde ego katılımlarının ve referans gruplarının göz önünde bulundurulması, "bireysel yaklaşım" İle "grup yaklaşımı" taraftarları arasındaki eski tartışmayı çözme yolunda önemli bir adımdır. Bu kavramlara ve ilgili konulara güdüler (12. Bölüm), tutum oluşumu ve değişikliği (16. Bölüm) ve ego katılımları ile referans grupları (17. ve 18. Bölümler) ele alınırken de değinilmiştir.
Sosyal psikolojinin bu etkin döneminde, bu kitabın yazarlarına zaman ayıran ve destek veren, yararlı telkinlerde bulunan, kaynak materyal sağlayan, teşvik veren pek çok kişi yardımda bulunmuştur. Gözden geçirilmiş bu baskıyı sunarken bu kişilerden en azından bazılarına teşekkür etmek istiyorum.
6. ve 9. Bölümlerdeki grup ilişkileri deneyleri, 1948'den bu yana yürüttüğümüz bir araştırma programı dahilinde ve benim yönetimim altında gerçekleştirilmektedir. 1949 yılında yapılan ilk deney. Profesör Carl1. Hovland'ın yönetimindeki Yale Üniversitesi Tutum Değişikliği Projesi ve o tarihte Dr. Samuel H. Flowerman tarafından yönetilen Amerikan Musevi Derneği Bilimsel Araştırma Bölümü'nün sağladığı bir fonla ortaklaşa olarak desteklenmiştir. Bu araştırma programının 1952 Haziran ayından 1954 Ekim ayına kadar Oklahoma Üniversitesi'nde sürdürülmesi, minnettar olduğum Rockefeller Vakfı'nın sağladığı fon sayesinde mümkün oldu. Groups in Harmony and Tension (Harper, 1953) adlı kitabımızda. Vakfa ilk sunulduğu şekliyle ilgili materyal gözden geçirilmiş, literatüre dayalı kuramsal bir yaklaşım sunulmuş ve 1949 yılında yapılan grup deneyi anlatılmıştır. -Muzaffer Şerif, Norman, Oklahoma 1956 (Önsözden)
1. Bölümde ifade edilen disiplinler arası yaklaşıma uygun olarak laboratuvardan ve diğer araştırmalardan yola çıkılarak yapılan genellemeler, sosyoloji, antropoloji ve tarih alanlarında ilgili materyalle karşılaştırılmıştır. I. Bölümde ve kitap boyunca ele alınan "düzey" kavramı, disiplinler arası bütünleştirici bir yaklaşım için temel oluşturmaktadır. Farklı inceleme düzeylerinde kullanılan analiz birimlerinin sınırları çizildiğinde, bulguların ve sonuçların geçerliğini kontrol etmek için disiplinler arası karşılaştırmadan yararlanabiliriz. Bireyin ego oluşumunun ve belli sosyal ortamlarda ego katılımlarının analizinden, bireyi ve grubu işlevsel olarak ilişkili bir şekilde görme yolunda bütünleştirici bir gelişme kaydedilmiştir. Grup ilişkilerinin özellikleri çerçevesinde ego katılımlarının ve referans gruplarının göz önünde bulundurulması, "bireysel yaklaşım" İle "grup yaklaşımı" taraftarları arasındaki eski tartışmayı çözme yolunda önemli bir adımdır. Bu kavramlara ve ilgili konulara güdüler (12. Bölüm), tutum oluşumu ve değişikliği (16. Bölüm) ve ego katılımları ile referans grupları (17. ve 18. Bölümler) ele alınırken de değinilmiştir.
Sosyal psikolojinin bu etkin döneminde, bu kitabın yazarlarına zaman ayıran ve destek veren, yararlı telkinlerde bulunan, kaynak materyal sağlayan, teşvik veren pek çok kişi yardımda bulunmuştur. Gözden geçirilmiş bu baskıyı sunarken bu kişilerden en azından bazılarına teşekkür etmek istiyorum.
6. ve 9. Bölümlerdeki grup ilişkileri deneyleri, 1948'den bu yana yürüttüğümüz bir araştırma programı dahilinde ve benim yönetimim altında gerçekleştirilmektedir. 1949 yılında yapılan ilk deney. Profesör Carl1. Hovland'ın yönetimindeki Yale Üniversitesi Tutum Değişikliği Projesi ve o tarihte Dr. Samuel H. Flowerman tarafından yönetilen Amerikan Musevi Derneği Bilimsel Araştırma Bölümü'nün sağladığı bir fonla ortaklaşa olarak desteklenmiştir. Bu araştırma programının 1952 Haziran ayından 1954 Ekim ayına kadar Oklahoma Üniversitesi'nde sürdürülmesi, minnettar olduğum Rockefeller Vakfı'nın sağladığı fon sayesinde mümkün oldu. Groups in Harmony and Tension (Harper, 1953) adlı kitabımızda. Vakfa ilk sunulduğu şekliyle ilgili materyal gözden geçirilmiş, literatüre dayalı kuramsal bir yaklaşım sunulmuş ve 1949 yılında yapılan grup deneyi anlatılmıştır. -Muzaffer Şerif, Norman, Oklahoma 1956 (Önsözden)