Siyah göl, siyah sandal, kağıttan oyulmuş iki siyah insan
Nerede gölden su içen siyah ağaçlar?
Kanada'yı kaplamış olmalı gölgeleri.
Küçücük bir ışık süzülüyor su çiçeklerinden.
Acele etmemizi istemiyor yuvarlak, yassı
Ve gizli öğütlerle dolu yaprakları...
“... Bu şiirler geçiş dönemi şiirleridir.Bunlardaki yoğun denetim ve
olgunluğa ne daha önceki gençlik döneminin Colossus'unda, ne de
Ariel'de rastlanır. Bu kısa orta-dönem, Plath'ı en sofistike,en usta
haliyle bize yansıtır. Bu şiirlerde yer yer mizaha ve sevecenliğe bile
rastlamak olanaklıdır. Ama son şiirinde Ariel'e doğru karşı konulamaz
bir gidiş vardır; benzerliğin
(şiirlerin çoğunda bolca rastlanan benzemeler) biraz parçalanmış olan vizyonundan uzak, kimliğin
kaotik gücüne, kişiyi yıkan ya da kurtaran bir tür ‘birliğe' doğru bir gidiş...
Plath'ın hangi şiirlerinin daha iyi olduğunu kestirmek burada daha da
zordur. Ozanın patolojisiyle ilgilenen kült, onun risklerini ve en yürekli
Ariel şiirlerini sever. Suyu Geçiş'i Plath'ın en iyi kitabı olarak
nitelemek yanlış olabilir. Her zaman olduğu gibi, bu kitap da ozan
hakkında olduğu kadar
okuyucu hakkında da pek çok ipucu verecek.” - Antioch Review, 1972
Siyah göl, siyah sandal, kağıttan oyulmuş iki siyah insan
Nerede gölden su içen siyah ağaçlar?
Kanada'yı kaplamış olmalı gölgeleri.
Küçücük bir ışık süzülüyor su çiçeklerinden.
Acele etmemizi istemiyor yuvarlak, yassı
Ve gizli öğütlerle dolu yaprakları...
“... Bu şiirler geçiş dönemi şiirleridir.Bunlardaki yoğun denetim ve
olgunluğa ne daha önceki gençlik döneminin Colossus'unda, ne de
Ariel'de rastlanır. Bu kısa orta-dönem, Plath'ı en sofistike,en usta
haliyle bize yansıtır. Bu şiirlerde yer yer mizaha ve sevecenliğe bile
rastlamak olanaklıdır. Ama son şiirinde Ariel'e doğru karşı konulamaz
bir gidiş vardır; benzerliğin
(şiirlerin çoğunda bolca rastlanan benzemeler) biraz parçalanmış olan vizyonundan uzak, kimliğin
kaotik gücüne, kişiyi yıkan ya da kurtaran bir tür ‘birliğe' doğru bir gidiş...
Plath'ın hangi şiirlerinin daha iyi olduğunu kestirmek burada daha da
zordur. Ozanın patolojisiyle ilgilenen kült, onun risklerini ve en yürekli
Ariel şiirlerini sever. Suyu Geçiş'i Plath'ın en iyi kitabı olarak
nitelemek yanlış olabilir. Her zaman olduğu gibi, bu kitap da ozan
hakkında olduğu kadar
okuyucu hakkında da pek çok ipucu verecek.” - Antioch Review, 1972