heyecanı kalmadı nefes alıp vermenin bile
insan ruhunun, İsa'dan bu yana çarmıhtan kurtulamadığını,
bugün artık o çarmıhın hepimizin vicdanı olduğunu biliyorum
vicdansa çaresiz bırakıldığımız bir akşamdır
sabahı olmayan bir akşam
birbirimizden başka, hatta kimsenin kendinden başka
çaresi kalmamışken
sıradan bir akşama mahkûm olduk
yürüyerek çıkıp gidebileceğimiz bir odada
görünmez kapılar tutuyor bizi
dokunmanın şefkati şehvete (şiddete) dönüştüğünde
her şey bitmişti
şimdi bu şehvet hepimizin cehennemidir
iki bin yıldır bu cehennemde yaşıyoruz
başka bir cehennemin korkusuyla
her yeni günü ilk gün,
her yeni sevdayı ilk sevdamız sanarak
şükrederek yanıyoruz kızgın ateşlerde
ihtiraslarımız ve korkularımızla
acı duymayı bekleyerek
ne mümkün İsa'dan sonra acı duymak
heyecanı kalmadı nefes alıp vermenin bile
insan ruhunun, İsa'dan bu yana çarmıhtan kurtulamadığını,
bugün artık o çarmıhın hepimizin vicdanı olduğunu biliyorum
vicdansa çaresiz bırakıldığımız bir akşamdır
sabahı olmayan bir akşam
birbirimizden başka, hatta kimsenin kendinden başka
çaresi kalmamışken
sıradan bir akşama mahkûm olduk
yürüyerek çıkıp gidebileceğimiz bir odada
görünmez kapılar tutuyor bizi
dokunmanın şefkati şehvete (şiddete) dönüştüğünde
her şey bitmişti
şimdi bu şehvet hepimizin cehennemidir
iki bin yıldır bu cehennemde yaşıyoruz
başka bir cehennemin korkusuyla
her yeni günü ilk gün,
her yeni sevdayı ilk sevdamız sanarak
şükrederek yanıyoruz kızgın ateşlerde
ihtiraslarımız ve korkularımızla
acı duymayı bekleyerek
ne mümkün İsa'dan sonra acı duymak