^{#smrgKİTABEVİ} Zerdüştlük Terimleri Sözlüğü - 2004

Ne gerek vardı diyenlere şöyle sesleniyorum: Tektanrıcı dinlerin aşkın tasarımları dönemini tamamlamış görünüyor; "yukarı dönüşüm"le emperyalist "amaçlarla" örtüşüp dünyalaştılar bir bakıma. Yaşamla inanç arasındaki "çelişkiyi" düşünebilmenin "anahtarı" durumuna getirebilmek için "geçmişe taşınmak" durumundayız. Çünkü, bugün insan ilişkileri ve insan doğa ilişkileri tipik olarak "küresel"; insandan ve doğadan uzaklaşıldığı için "geri dönüşümsüz". Bunu "tersine" çevirmek, ileriye gidebilmek için "geriye dönmek", insana duyulan etik ilgiyi kimliğini yaratmanın aracı durumuna getirmek, doğa yasalarından farklı her türden insan doğası yasasını yadsıyarak aşkın tanrıya güç veren dinsel düşüncelere "karşı duruş" almak, aynı gücü insana veren bir düşüncenin üreticisi olmak için Zerdüştlüğü öğrenmek, O'nun diliyle söylersek "doğru düşünmek-doğru konuşmak-doğru iş yapmak" bir zorunluluktur.

Zerdüştlük özde kendisine taşınan ya da çağdaşı durumunda olan "metafizik inanç kurmacalarını" doğanın, varlığın içine taşıyarak, yani onları "doğa olan"a benzetmeye çalışarak yapılanmış, önsüzden sonsuza gidişin temel hareket ettiricisi olarak algılanan "karşıtlara", "karşıtların aşılması"'na dayalı bir öğretidir; bu öğretiyi inanca bağlayan bir dindir. Ahuramazda'ya seslenirken Zerdüşt bir "hesaplaşma" içindedir:

"Sorarım sana Tanrım,/ Doğrusunu söyle bana,/ Kutsal varlığın atası,/ İlk babası kimdi?/ Güneş'le yıldızların,/ Yollarını çizen kim?/ Ay kimin gücüyle,/ Büyür, küçülür?/ Bunları anlat bana,/ Her şeyi, her şeyi anlat Tanrtm.

Sorarım sana Tanrım,/ Doğrusunu söyle bana,/ Kim düzene getirdi dünyayı./ Kim tuttu tüm göğü?/ Yerli yerinde sağlam,/ Kim yarattı tüm,/ Su ağaçları, ırmakları?/ Kimdir hız veren,/ Rüzgârlara, bulutlara?....." (Arka kapaktan)