Anasının rahminden dünyaya gülerek ayak basan ilk kişinin Zeyn olduğu söylenir. Hayatı boyunca da bu böyle sürüp gitmiştir. Biri üst damağında, diğeri alt damağında olmak üzere ağzında iki dişi vardır sadece. Oysa annesinin söylediğine göre ağzı bir zamanlar inci gibi bembeyaz dişlerle doludur. Yüzü uzuncadır Zeyn'in, elmacık kemikleri, çenesi ve gözaltları çıkıntılı, alnı açık ve yuvarlak, gözleri küçücük ve daima kıpkırmızı… Göz yuvaları, iki mağara gibi içeri göçük, yüzü tamamen tüysüzdür. Uzun mu uzun bir boynu vardır, o yüzdendir ki çocuklar hep zürafa diye çağırırlar onu. Sırtı hafif kambur, bacakları turna bacakları gibi uzun ve incedir. Ayakkabı giymeyi sevmez Zeyn, yassı ayakları yara izleriyle doludur ve her bir yaranın hikâyesini ayrı ayrı hatırlar.
Zeyn'in Düğünü, Tayeb Salih'in daha evvel yayımlanan başyapıtı Kuzeye Göç Mevsimi'nin geçtiği Yukarı Nil'deki aynı köyde geçer. Beldede yaşananlar, dünyanın herhangi bir yerinde, herhangi bir topluluğunda yaşanan gerilimlerden farksızdır. Fakir ile zenginin, modern ile gelenekselin, dindar ile sekülerin çatışmasıdır bu. Bütün bir dünya, okurun kendi kuracağı sahne ve gerçekliğe rehin bırakılmıştır. Tayeb Salih'in yaratıcılığını ortaya çıkaran insani ton, okurun kalbinin tam ortasına yerleşmeye hazırdır.
Tayeb Salih (1929-2009) Sudan'da doğdu. Hartum Üniveristesinde eğitim gördü. Bir süre ülkesinde öğretmenlik yaptıktan sonra İngiltere'ye yerleşen Salih, uzun bir süre BBC'nin Arapça bölümünü yönetti, ardından UNESCO'da çalıştı. Tayeb Salih'in Afrikalı veya Afrikalı Arap olarak toplumsal, dini ve politik kimliğini sergilediği romanları -Al-Rajul al Qubrosi (The Cypriot Man, 1978), Urs al Zayn (The Wedding of Zein, 1969), Mawsim al-Hijra ila al-Shamal (Season of Migration to the North, 1969) ve Daumat Wad Hamid (The Doum Tree of Wad Hamid, 1985)- Batı'da ses getirmiş, pek çok dile çevrilmişti. Kısa hikâyeleri de modern Arap edebiyatının en iyileri arasında sayılan Tayeb Salih'in Urs al Zayn (Zeyn'in Düğünü) romanından uyarlanan Arapça film 1976 yılında Cannes Film Festivali'nde ödüllendirildi.
1966 yılında Beyrut'ta yayımlanan Kuzeye Göç Mevsimi 2001 yılında Arap Edebiyatı Akademisi tarafından 20.yüzyılın en önemli romanı olarak ilan edilmişti.
